ZAWSZE, KIEDY CZUJESZ SIĘ SMUTNY, PO PROSTU POSŁUCHAJ TEJ HISTORII!

Krótka buddyjska opowieść o Buddzie i Kruku.

Ta historia jest dla tych ludzi, którzy nie są zadowoleni ze swojego życia i uważają, że inni
ludzie są o wiele bardziej szczęśliwsi od nich.

Aby zrozumieć historię, przeczytaj i obejrzyj do końca.

Dawno, dawno temu kruk był bardzo nieszczęśliwy ze swojego życia. Pewnego dnia,
siedząc na gałęzi drzewa, zaczął płakać. Pod drzewem siedział mnich. Wtedy jedna kropla
łzy kruka spadła na policzek mnicha. Mnich podniósł głowę i zobaczył płaczącego kruka.
Mnich zapytał: „Co się dzieje, mój przyjacielu? Dlaczego płaczesz?” Kruk odpowiedział: „O
mnichu, jestem bardzo zmartwiony swoim życiem. Nikt mnie nie kocha. Ludzie odsuwają
mnie w pogardzie. Nikt mi nie daje nic do jedzenia. Wszyscy mnie nienawidzą. Śmierć jest
lepsza niż takie życie.”


Słysząc słowa kruka, serce mnicha napełniło się współczuciem. Powiedział do kruka: „Mój
przyjacielu, powinniśmy nauczyć się być szczęśliwymi w jakiejkolwiek sytuacji, w której się
znajdujemy.” Ale kruk nie zrozumiał mądrości mnicha i nadal płakał.


Wtedy mnich powiedział: „Nie smuć się, powiedz mi, kim pragniesz być, mogę to zrobić za
pomocą mojej mantry.” Kruk ucieszył się i powiedział: „O błogosławiony, jeśli chcesz mi
pomóc, proszę, zmień mnie w łabędzia.” Mnich odpowiedział: „Dobrze, zamienię cię w
łabędzia, ale najpierw idź do łabędzia i zapytaj go, czy jest szczęśliwy ze swojego życia. Idź i
się dowiedz, a ja tutaj na ciebie poczekam.”


Kruk z radością odleciał na spotkanie z łabędziem. Zobaczył go pływającego w stawie.
Podszedł do łabędzia i powiedział: „Jesteś taki piękny! Jesteś biały jak mleko. Każdy cię
kocha. Musisz być najszczęśliwszym ptakiem na świecie.” Łabędź odpowiedział krukowi ze
smutkiem:: „Nie, mój przyjacielu, nie jestem szczęśliwy. Jest tyle pięknych kolorów na
świecie, ale ja nie mam żadnego koloru. Biały to nic nieznaczący kolor. Myślę, że papuga
musi być najszczęśliwszym ptakiem na świecie. Ona jest tak kolorowa.”


Słysząc to, kruk odleciał stamtąd i dotarł do papugi. Powiedział do nieji: „O papugo, jesteś
tak kolorowa i piękna. Musisz być najszczęśliwszym ptakiem na świecie.” Papuga
odpowiedziała krukowi ze smutkiem w głosie: „Nie, mój przyjacielu, nie jestem szczęśliwa.
Widzisz, ludzie trzymają papugi w klatkach. Zawsze boję się, że ktoś mnie złapie i zamknie
w klatce. Myślę, że paw jest najszczęśliwszym ptakiem na świecie. On jest również o wiele
bardziej kolorowy niż ja.”


Słysząc to, kruk poleciał wokół, szukając pawia. Po długim poszukiwaniu wreszcie znalazł
pawia, który był w klatce w ogrodzie zoologicznym. Zobaczył, że setki ludzi zebrali się, aby
go oglądać. Po tym jak ludzie odeszli, kruk zbliżył się do pawia i powiedział: „Drogi pawiu,
jesteś tak piękny. Codziennie tysiące ludzi przychodzą, żeby cię zobaczyć.” Paw

odpowiedział: „Nie, mój przyjacielu, nie jestem szczęśliwy. Istnieje wiele pięknych kolorów
na świecie, ale ja nie mam wolności. Uwięziony jestem w tej klatce. Kiedy ludzie zrywają
moje kolorowe pióra, to mnie bardzo boli.”


Kruk był zaskoczony słysząc to od pawia, zapytał go: “jeśli ty nie jesteś szczęśliwy, to kto,
według ciebie, jest najszczęśliwszym ptakiem na świecie? paw odpowiedział, że bardzo
dokładnie obserwował zoo i zdał sobie sprawę, że, kruk, własnie on jest jedynym ptakiem,
który nie jest przetrzymywany w klatce. “Ludzie nie próbują cię złapać i uwięzić w klatkach
więc od kilku dni myślałem, że gdybym był tobą, mógłbym swobodnie fruwać wszędzie i
byłbym wolny” – powiedział paw. usłyszawszy te słowa, kruk odleciał stamtąd.
Dzisiaj po raz pierwszy poczuł się szczęśliwy będąc krukiem. Wrócił do mnicha i zrozumiał
mądrość jego słów. Zrozumiał, że każdy ptak ma swoje własne problemy i nie jest
całkowicie szczęśliwy.


Przekonał się, że kluczem do szczęścia jest zadowolenie z tego, co się ma, zamiast
porównywanie się z innymi.

Historia ta uczy nas, że warto docenić to, co mamy i być szczęśliwymi w obecnej sytuacji.
Porównywanie się do innych i pragnienie tego, co mają inni, może prowadzić do
nieszczęścia. Każdy z nas ma swoje unikalne życie i powinniśmy nauczyć się cieszyć się
tym, co posiadamy. Człowiek, który jest zadowolony z tego, co ma jest najszczęśliwszą
osobą na świecie.

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany.