Victor Frankl był pochodzącym z Austrii psychiatrą i psychoterapeutą. Podczas drugiej wojny światowej był więźniem obozów koncentracyjnych w Auschwitz oraz Dachau. W 1994 roku otrzymał tytuł doktora honoris causa, który został mu przyznany przez Katolicki Uniwersytet Lubelski. Znany jest między innymi dzięki bestsellerowej książce pt. „Człowiek w poszukiwaniu sensu”.
Victor Frankl – życiorys
Victor Emil Frankl urodził się 26 marca 1905 roku w Wiedniu. Był drugim z trójki dzieci. Jego ojciec – Gabriel Frankl – był pochodzącym z południowych Moraw Dyrektorem w Ministerstwie Opieki Społecznej. Matka Victora – Elsa Frankl – pochodziła natomiast z Pragi. W 1921 roku Victor Frankl po raz pierwszy wygłosił publicznie swój wykład „O sensie życia”. Następnie został funkcjonariuszem Młodych Robotników Socjalistycznych. W 1923 roku, po ukończeniu nauki w liceum, ogłosił swój esej „O psychologii myśli filozoficznej”. Rok później został studentem medycyny, poza tym był rzecznikiem Austriackiego Stowarzyszenia Licealistów. Na początku Frankl pozostawał pod wyraźnym wpływem Freuda, a następnie filozofów egzystencjalnych.
W 1925 roku przez „International Journal of Individual Psychology” opublikowany został jego artykuł pt. „Psychotherapy and Weltanschauung”. Frankl przez cały czas dążył do odkrywania granic między psychoterapią a filozofią. Podczas wygłaszanych publicznie wykładów po raz pierwszy użył słowa „logoterapia”. W latach 1928-1929 Victor Frankl zorganizował w Wiedniu oraz innych ośrodkach europejskich Ośrodki Poradnictwa, z których bezpłatnie mogła korzystać młodzież. W 1930 roku Frankl był pomysłodawcą i organizatorem specjalnego programu, dzięki któremu przestało dochodzić do samobójstw wśród studentów w Wiedniu. Przez kolejne lata otrzymywał liczne zaproszenia od władzy uniwersytetów innych miast, w tym Berlina, Pragi oraz Budapesztu. Victor Frankl prowadził również Centrum Edukacji dla Dorosłych, w którym przeważała tematyka z zakresu higieny psychologicznej. W latach 1931-1932 Victor wziął udział w szkoleniu z zakresu neurologii. Rok później objął stanowisko kierownika „Kobiecego Pawilonu Suicidals” w Szpitalu Psychiatrycznym w Wiedniu. Do 1937 roku z jego pomocy skorzystało kilka tysięcy kobiet.
Victor Frankl – życie po wybuchu drugiej wojny światowej
Po wybuchu drugiej wojny światowej, w latach 1940-1942, Victor Frankl był dyrektorem Oddziału Neurologicznego Szpitala Rothschilda. W 1942 roku ożenił się z Tilly Grosser. Po ślubie Tilly zaszła w ciążę, ale ze względu na ryzyko wywiezienia do obozu, zmuszona została do jej usunięcia przez nazistów. Tilly zmarła w obozie koncentracyjnym w Bergen-Belsen. Victor Frankl w 1946 roku został dyrektorem Vienna Neurological Policlinic. Rok później poślubił Eleonorę Schwindt, z którą miał córkę Gabrielę, która została psychologiem dziecięcym. W 1948 roku Victor Frankl otrzymał tytuł doktora filozofii za rozprawę „Nieuświadomiony Bóg”, w której przedstawiony został sens ludzkiego życia. Do innych znanych prac Frankla zalicza się „Wola sensu. Założenia i zastosowanie logoterapii”, „Człowiek w poszukiwaniu sensu”, „Psychoterapia dla każdego, Człowiek cierpiący”, „Psycholog w obozie koncentracyjnym” oraz „Nieuświadomiony Bóg”. W roku 1950 Frankl został założycielem „Austriackiego Medycznego Towarzystwa Psychoterapii„.
W 1955 roku uzyskał tytuł profesora Uniwersytetu w Wiedniu, z kolei w 1966 roku mianowano go profesorem wizytującym na Southern Methodist University w Dallas w Stanach Zjednoczonych. Sześć lat później został natomiast profesorem wizytującym na Duquesne University w Pittsburghu. W 1992 roku powstał z kolei „Instytut Viktora Frankla”.
Frankl był doktorem honoris causa 29 uniwersytetów oraz laureatem wielu prestiżowych nagród. W 1969 roku otrzymał Krzyż Honorowy I Klasy za Naukę i Sztukę, w 1981 roku – Odznakę Honorową za Naukę i Sztukę, w 1988 roku – Wielką Srebrną Odznakę Honorową z Gwiazdą za Zasługi dla Republiki Austrii, a w 1995 roku – Wielką Złotą Odznakę Honorową z Gwiazdą za Zasługi dla Republiki Austrii. Frankl zmarł 2 września 1997 roku w Wiedniu. Przyczyną jego śmierci był zawał serca. Frankl został pochowany na Cmentarzu Centralnym w Wiedniu.
Znane cytaty Victora Frankla
Victor Frankl uważany jest za największych ekspertów w swojej dziedzinie. Do najbardziej znanych cytatów Victora Frankla zalicza się:
- „Żaden człowiek nie powinien osądzać innych, jeśli sam całkowicie szczerze nie odpowie w głębi serca na pytanie, czy w podobnych okolicznościach nie postąpiłby tak samo”.
- „Człowiek zdolny jest zmienić świat na lepsze tylko wtedy, gdy jest to możliwe, może natomiast zmienić siebie na lepsze zawsze, gdy tylko jest to konieczne”.
- „Podstawą zdrowia psychicznego jest pewien stopień napięcia – rozdźwięk pomiędzy tym, co już osiągnęliśmy, i tym, co jeszcze mamy osiągnąć, albo tym, kim jesteśmy, a kim być powinniśmy. Tego rodzaju napięcie jest nieodłączną cechą ludzkiej natury, a co za tym idzie niezbędnym warunkiem zdrowia psychicznego”.
- „Ten, kto wie, dlaczego żyje, nie troszczy się o to, jak żyje”.
- „Nigdy nie powinniśmy zapominać, że sens życia można odnaleźć nawet wtedy, gdy znajdziemy się w beznadziejnej sytuacji, twarzą w twarz z przeznaczeniem, którego nie sposób zmienić”.
Cytaty filozofa „Człowiek jest wolny tylko wtedy, gdy…” Artur Schopenhauer filozofia pesymistyczna
