Friedrich Wilhelm Nietzsche urodził się 15 października 1844 w Röcken. Był niemieckim filozofem, filologiem klasycznym, prozaikiem oraz poetą. Studiował filologię klasyczną na Uniwersytecie w Bonn. W późniejszym okresie życia otrzymał profesurę nadzwyczajną na Uniwersytecie w Bazylei. Życie Nietzschego było związane z ciągłymi podróżami, szczególnie odbywały się one między trzema krajami a były to: Włochy, Niemcy i Szwajcaria. Zajmował się głównie filozofią życia, krytykując tym samym chrześcijaństwo. Interesowała go bardzo kultura antycznej Grecji. Uważał religię za błędny wytwór ludzkiej wyobraźni. W swoich dziełach odnosił się do Platona i Ajschylosa. Platon, a także Sokrates wg niego odpowiadali za rozpad kultury Greckiej. Najbardziej bliski był mu z Heraklit z Efezu, ale również bliskie mu były myśli stoickie.
Wybrane cytaty Friedricha Nietzsche ( więcej na kanale YouTube – link na końcu wpisu):
- Ludzie najczęściej okłamują sami siebie, innych okłamują raczej wyjątkowo
- Jesteśmy sobie nieznani, my poznający, my sami samym sobie; ma to słuszną
przyczynę. Nie szukaliśmy siebie nigdy – jakże stać się miało, byśmy się kiedyś
znaleźli?
- Co jest pieczęcią osiągniętej wolności? Przestać wstydzić się samego siebie
- Powiadacie, iż słuszna sprawa uświęca nawet wojnę? Ja wam mówię: dobra wojna
uświęca każdą sprawę
- Kto przy zetknięciu z ludźmi nie mienił się niekiedy wszystkimi barwami udręki, kto nie
popielał i nie zieleniał ze wstrętu, odrazy, współczucia, zasępienia, osamotnienia, ten na
pewno nie jest człowiekiem szlachetniejszego smaku
- Nie trzeba się dać w błąd wprowadzać: „nie sądźcie!” mówią oni, lecz posyłają do piekła
wszystko, co im w drodze stoi. Każąc sądzić Bogu, sądzą sami; wychwalając Boga,
wychwalają samych siebie (…). To był najfatalniejszy rodzaj manii wielkości, jaki dotąd
istniał na ziemi
- Buddyzm jest stokroć bardziej realistyczny niż chrześcijaństwo
- Należy mówić tam tylko, gdzie się milczeć nie powinno; i tylko o tym, co się
przezwyciężyło – reszta jest gadaniną, „literaturą”, brakiem karności
- Życie jest zdrojem rozkoszy; ale tam, gdzie pije zeń motłoch, zatrute są wszystkie
studnie
- Mądrość jest szeptem samotnika z samym sobą pośród gwarnego targowiska
- Świat rzeczywisty jest o wiele mniejszy niż świat wyobraźni
- Jednak człowieka dola jest jako tego drzewa. Im bardziej garnie się ku górze i ku
jasności, tym gwałtowniej zapuszczają się jego korzenie w ziemię, w dół, w ciemnię, w
głąb, w zło!
- Dobremu wojownikowi brzmi milej „musisz” niźli „chcę”
- Wielu umiera zbyt późno, niektórzy umierają zbyt wcześnie
- Ziemia – mówił on – ma skórę; na skórze tej są choroby. Jedna z tych chorób zwie się,
na przykład „człowiek”
- Nie kocha się ojca ani matki ani żony ani dzieca, lecz kocha się przyjemne uczucia,
które w nas wzbudzają
- Żyj w niewiadomości tego, co twemu stuleciu zdaje się najważniejsze! Odgrodź siebie
od dnia dzisiejszego co najmniej skórą trzech stuleci! A niech krzyk dnia dzisiejszego,
zgiełk wojen i rewolucji będzie ci pomrukiem!
- Człowiek, na skutek swej chytrości, przebiegłości, zakłamania i sztuczności, jest
gorszym stworzeniem od wszystkich zwierząt
- Kto nie umie przysiąść na progu chwili, puszczając całą przeszłość w niepamięć, kto nie
jest zdolny trwać w miejscu jak bogini zwycięstwa, nie doznając zawrotu głowy ani lęku,
ten nigdy nie dowie się, czym jest szczęście
